ubranie

miło mi, jak w takich chwilach jesteście... przynajmniej nie czuje sie taka samotna, nie chce pisać ciągle o tym co było, ale dziś chchiałam kilka słów o żąłobie.. nie będzie nudne!

To moj pierwszy raz poważnej żałoby, raz tylko w lo ja nosiłam

weszłam do biblioteki z czarną opaską na ramieniu

bubliotekarka- A co sie stało, ktoś zmarł?? ( koleżanka mamy więc się przejmowała)

-ja- tak, moja rybka

bibliotekarka w śmiech i taka była moja żałoba... choc stratę rybki naprawdę przeżywałam

Ale teraz poważnie, myślałam , ze to takie doniosłe.. tyle przecież widziałam osób w żałobie

a teraz ja...mama... babcia...

I szczerze to jest bardzo trudne.. zwracać uwagę na to aby z szafy wyciągnąć czarne ubrania.. nie słuchać za głośno muzyki itd...

odruchowo wyjmuje bluzkę zieloną i soczystą jak trawa.. patrze i wiem że cos jest nie tak.. no tak nie czarna.. babacia też nie chodzi w czerni mama sie stara ale nie zawsze to jej wychodzi

Babcia uważa że żałobe nosi sie w sercu dlatego czasem ma coś ciemniejszego ale nie czarnego

ja się staram ale do takich rzeczy trzeba sie chyba przyzwyczaić

przed chwilą oglądałam zdjęcia z pogrzebu.... bez komentarza

miłego dnia

ps. pogoda znów do d...